Datum: 19 november 2015
Plaats: Wilsons Promontory National Park
Het weer: wisselvallig en een graad of 17
Totaal gevlogen: 19.150 km
Totaal gereden: 5.697 km
Totaal aantal keren de ruitenwisser aangezet in plaats van de richtingaanwijzer: 46

De kilometers blijven nu hard oplopen. En ik heb weer iets in mijn vooraf geplande route veranderd. Ik wilde eigenlijk in twee dagen vanuit Lakes Entrace via Gippsland naar Phillip Island rijden. Maar ik kwam erachter dat in het weekend dat ik op Phillip Island zou aankomen, races van de V8-supercars op het circuit van het eiland worden gereden. En nou leek het me, raceliefhebber als ik ben, natuurlijk wel gaaf om naar de races te gaan. Maar ik had een paar weken geleden op een camping toevallig iemand gesproken die elk jaar naar die race gaat. Hij vertelde dat het in het race-weekend erg druk is op Phillip Island, met files voor de brug naar het eiland en hoge prijzen voor campings die vaak al vooraf volgeboekt zijn.

Niet echt moeite waard voor wat dan een middagje en een ochtendje Phillip Island zou worden. Dus ik heb mijn route aangepast en sla Gippsland en Phillip Island over. In plaats daarvan ga naar Wilsons Promontary National Park, min of meer halverwege Gippsland en Phillips Island. En dan heb ik daarna een dag langer de tijd om de Great Ocean Road te rijden.

Wilsons Promontory National Park, kortweg “The Prom”, is het meest zuidelijk gelegen stuk vasteland van Australië en moet volgens de reisgidsen die ik heb heel mooi zijn. Het mooiste stukje van Victoria zelfs. En volgens de reisgidsen lijkt het landschap er een beetje op het landschap in Tasmanië. Dus voor iedereen die niet naar Tasmanië gaat, is een bezoekje aan Wilsons Prom een “must do”.

Na een paar uur slingeren met harde zijwind, want daar houdt een smal en hoog HiTop-campertje niet van, kom ik er aan. En het is inderdaad een prachtig gebied. Het doet me een beetje denken aan Noorwegen en Ierland (en laat dat nou net twee van mijn favoriete vakantielanden zijn). Mooi dus. Bij het bezoekerscentrum haal ik wat informatie over hiking trails. Eentje gaat vlakbij naar de top van Mount Oberon, waar je een 360 graden uitzicht over The Prom hebt. Dus pakweg een half uur later ben ik onderweg naar boven. Een mooie trail tussen de boomvarens met leuke doorkijkjes. Maar als ik vlak onder de top ben, trekt de lucht helemaal dicht en op de top is het uitzicht hetzelfde als bij de “Best Of All Lookout” in Springbrook N.P.: Niks! Helaas!

Eenmaal terug beneden is er toch wel weer wat blauwe lucht te zien. Ik rij langs kleine strandjes. “Squeaky Beach” en “Whiskey Beach” waarop bijzondere rode, afgeronde, granieten rotsen liggen. Een mooi contrast met het witte strand, de groene planten en de blauwe lucht en zee.

Het is al rond 19:30 als ik terug rij naar de camping, waar ik 's middags op de heenweg naar Wilsons Prom alvast een plekje geclaimd heb. Dat is in het laatste uurtje voor zonsondergang, de tijd waarin veel dieren tevoorschijn komen. En inderdaad, in de berm zie ik een paar wombats. De eerste keer dat ik ze in het wild zie. Uiteraard ook veel wallabies en kangaroos. En zo maak ik één van de mooiste foto's van de hele vakantie:

En dat was dan alweer Wilsons Promontory N.P. Eigenlijk te kort, want op Wilsons Prom kun je wel een paar dagen zoet zijn. Ik heb nog even overwogen om een dagje Wilsons Prom eraan vast te plakken. Maar omdat de weersvoorspellingen voor de volgende dag heel slecht, heb ik niet zo'n zin om buiten in de regen te lopen. Dan kan ik beter warm en droog in mijn camper de lange rit van dik 350 kilometer naar de Great Ocean Road rijden. Dus dat is mijn volgende bestemming.