Datum: 20 oktober 2015
Plaats: Cape Tribulation
Het weer: zon en wolken met soms een stevige bui, graad of 27
Totaal gevlogen: 19.150 km
Totaal gereden: 242 km
Totaal aantal keren de ruitenwisser aangezet in plaats van de richtingaanwijzer: 4

Cape Tribulation (Kaap Tegenspoed) aan de voet van Sorrow Mountain (Berg van Leed). Allebei niet echt vrolijke namen. De ontdekkingsreiziger James Cook gaf deze plek deze namen, nadat zijn schip op 10 juni 1770 vlakbij vastliep in het rif. "Kaap Tegenspoed, omdat hier al onze problemen begonnen", schreef Cook in zijn logboek. En dat terwijl het er zo mooi is. Blauwe zee, wit strand, groene palmbomen. Dat is Cape Tribulation. “Where the rainforest meets the reef”, zeggen de Australiërs tegenwoordig.

Vanaf de veerpont over de Daintree is het een kilometer of 30 rijden naar Cape Trib, maar omdat de weg zo smal en bochtig is doe je er bijna een uur over. En zijn er zijn veel verkeersdrempels op de plekken waar cassowaries, grote vogels die niet kunnen vliegen, vaak de weg oversteken. Ik heb er helaas niet één gezien.

De camping van Cape Tribulation ligt in het regenwoud achter het strand. De jongedame bij de receptie is duidelijk ook weer geen Australische. Volgens mij is ze een Duitse, maar als ze de telefoon opneemt hoor ik dat ze Maaike heet. Ze zou dus ook een Nederlandse kunnen zijn. Maar we praten stug in het Engels verder. Ik ben ingecheckt, en voordat ik naar mijn bus loop vraag ik: “Shall I say 'doei' or 'tschüss'?” “Neither of them”, lacht ze, “I'm from Belgium.” Okee..... Daarna zet ik mijn bus neer op mijn kampeerplekje en ga gauw naar het strand. Foto's maken, voordat het donker is.

De volgende ochtend op het strand maak ik weer een praatje met Charlie en Mollie, twee zestigers uit Amerika. Ze nemen hun ontbijtje op het strand, dat nog geen 50 meter lopen van hun kampeerplekje is. Op de camping in Daintree stonden ze met hun busje naast mij. Hier in Cape Trib staan ze twee plekjes bij me vandaan. Alleen Catherine uit Perth staat nu tussen ons in. Catherine is een alleenstaande vrouw van eind 50 / begin 60 die een goede baan had in de olie-industrie in het westen van Australië. Door de economische crisis is ze haar baan kwijtgeraakt. Ze maakt van de gelegenheid gebruik door een jaar lang met terreinwagen en tent door heel Australië te reizen. Ze is al 5 maanden onderweg, maar als ze terugkomt in Perth hoopt ze nog voor een paar jaar een baantje te vinden om haar pensioen veilig te stellen.

Om 10:30 uur moet ik bij een restaurantje in de buurt zijn, waar ik word opgepikt door een busje van “Jungle Surfing Canopy Tours”. Die activiteit had ik de middag ervoor geboekt: aan kabels (“zipline”) van boom naar boom in het regenwoud zweven. Ontzettend gaaf. Maar voordat je van boom naar boom naar beneden kan gaan, moet je eerst naar boven. Daar hebben ze een leuke manier op gevonden: een grote tredmolen waar je met drie mensen in kunt staan om de kabels, waarmee iedereen naar boven wordt getakeld, aan te drijven. Daarna dus van boom naar boom naar beneden. De ene keer snel, de andere keer langzaam, een keer ondersteboven, en een keer stilhangen tussen de bomen op ongeveer 25 meter boven de grond. Gaaf om te doen!

En een filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=nBMITKGbLe8

Maar, ook hier weer weinig Australiërs. De tourguide is een Amerikaan, dus de hele ochtend gaat het van “Yeah!”, “Woooh!”, “Give him a high five!”, “Give her a big round of applause!”. En natuurlijk ook de nodige oneliners en flauwe grappen. Alles om de toerist te vermaken. Dat overdreven gedoe hoeft van mij niet. Ik wil gewoon aan een kabel hangen en als een malle naar beneden zweven.

's Middags heb ik nog wat korte wandelingetjes gemaakt aan twee andere stranden en door het mangrove-bos. Prachtig! En daarna is echt de rit van noord naar zuid begonnen. En... nu wel langs de weg een cassowarie gezien. Met jonkies nota bene. Ik kon niet stoppen om foto's te maken, want ik reed net op een heel smal stukje weg en had werkverkeer vlak achter me rijden. Jammer maar helaas. Daarna doorgereden naar mijn volgende bestemming: Port Douglas.